HOOFDSTUK 7 ....ergernis....
Bij terugkomst uit de ‘States’ vindt Leo tussen zijn post een briefje van zijn moeder. Het is gedateerd 13 november 1987, en het gedeelte over “Tonnema” gaat als volgt:
"Dezelfde dag (12 november) had ik als contactpersoon aandeelhouders N.J.-tak een vergadering in Utrecht (Hoog Brabant) met commissarissen, directie en PHP. Na fase 1 (voorbereidende fase) en fase 2 (sonderingsfase) is het onderzoek van PHP nu aan fase 3 (transactiefase) toe. PHP dient de volgende uitgangspunten te hanteren in opdracht van de RvC:
a. optimale prijs,
b. waarborgen voor de continuïteit (werkgelegenheid),
c. waarborgen voor de identiteit (merkenpositie) en
d. waarborgen voor de handhaving van het Nederlandse karakter.
De transactiefase wordt ingegaan met zes geselecteerden, genomineerde kandidaten (3 Nederlandse bedrijven, 2 Amerikaanse met Nederlandse vestigingen en 1 Duits bedrijf).
Om punt a. van de uitgangspunten te bereiken, moet PHP ‘n 100 procent aandelenpakket in het vooruitzicht kunnen stellen: dat is duidelijk geworden in de gesprekken.
Behalve PHP heeft de directie = Fons met ieder der geselecteerden minstens twee gesprekken gevoerd. Fons is zeer tevreden over de motivatie van de genomineerden; hij constateert bovendien dat PHP zich in deze maanden een grote deskundigheid heeft verworven t.a.v. het inzicht in de branche der suikerwaren.
In de vergadering van de 12de stelde PHP dat er via de commissarissen 'n schrijven naar de aandeelhouders zal worden gestuurd met daarbij een verklaring ter ondertekening over een loyaal opstellen t.a.v. de eventuele verkoop van hun aandelen.
Ik heb hierin toegestemd na discussie, met het verzoek (jouw behoefte aan informatie kennende) 'n gesprek te mogen regelen tussen jou en PHP. Ondanks het tegenstribbelen van Frans Bakx is me dit gelukt: “hij woont in Amsterdam en kan toch eens even binnenlopen”.
Je moet dat nu wel zelf telefonisch regelen met de heer Boersma ook Fons wil je graag wat nader informeren. Hij is alleen in de week van 23 november in het buitenland voor Tonnema. Bel hem maar eens op. De aandeelhoudersgoedkeuring voor de definitieve afronding is gesteld op 6 januari ‘88 om 19.00 uur te Utrecht........”
Wat dit betekent is wel duidelijk.
De ambitieuze, maar op het gebied van het zakelijk illusionisme wat naïeve, Esther heeft zich volledig laten “inpakken”. Glunderend heeft zij op voet van gelijkheid mogen vergaderen met CDA-goeroe Schmelzer, P.J.-blokhoofd Bakx en de betitelde bankiers van Pierson. En aangezien ongetwijfeld niet is nagelaten haar commerciële inzicht en haar hoge moraal regelmatig te prijzen slikt zij alle mooie praatjes voor zoete koek. De doorzichtigheid van het knullige briefje ergert Lampe zeer. Zijn moeder, die “de belangen van al haar familie-aandeelhouders zou verdedigen", heeft kennelijk op zich genomen de N.J.- tak in het gareel aan Bakx en Pierson uit te leveren met inbegrip van haar oudste zoon, die notoire dwarsligger.
In het licht van deze trieste conclusie besluit hij, na overleg met de adviseurs van de “Stichting Eigenaren Familiebedrijven”, om van verdere discussie met zijn moeder af te zien.
Er is nog iemand anders die zich aan Esther heeft geërgerd.
Haar broer Nico jr., de sinds oktober ambteloze aandeelhouder, heeft schriftelijk kritiek geleverd op haar functioneren in de “contactcommissie” en heeft haar beticht van hoogmoed en het verkwanselen van het erfgoed van hun opa en vader.
En zus stuurt nu als antwoord een “rechtvaardiging” rond aan de leden van de N.J.-tak.
"Zonder enige inbreng of informatie, anders dan passend bij de positie van aandeelhouders van een structuur-b.v. volgden de leden van de contactcommissie het verloop van de verschillende fasen” verklaart zij gezwollen. "Tonnema" is geen structuur-b.v., maar dat hindert niet, want die zin slaat nergens op. En haar “argumenten” om toestemming te geven tot het verzenden van de verklaring waren “drieledig” en zij verklaart verder:
a. Het kostbare, deskundige, alles overhoop halende onderzoek kan alleen op de juiste waarde worden geschat wanneer het 100 procent kans krijgt en moet nu zeer snel worden afgerond.
b. Het juridische recht van de individuele aandeelhouder moet in deze fase wijken voor economische motieven.
c. In de vergadering van 6 januari ‘88 hopen wij eindelijk te horen welk bod geaccepteerd wordt door de P.J.-tak; de N.J.-tak dient zich daar als een homogene groep te gedragen, willen wij althans verschoond blijven van een expliciete tweespalt in onze tak."
In een vernietigende riposte ontleedt Nico jr. vlak voor Kerstmis het falen van zijn zuster, maar het dient tot niets meer, want hij schrijft het zelf al:
“Inmiddels is mij bekend, dat de meeste aandeelhouders uit de N.J.-tak zonder morren het advies van Esther hebben opgevolgd (wij kunnen niets anders, hoor ik zeggen)."