HOOFDSTUK 23 ....verbéésterd....
"WARNER-LAMBERT is a multinational Health Care and Consumer Products Company, which has been in continuous operation since 1856".
Hooggeplaatst in de Fortune 500, 41.000 medewerkers in 130 landen, meer dan 100 fabrieken (waaronder die van Schick-scheermiddelen in Amsterdam), 17 grote laboratoria en producent van meer dan 2.000 artikelen, waaronder de beroemde gele doosjes Chicklets-kauwgum. Om er maar eens één te noemen!
Deze prestigieuze Amerikaanse groep is in principe bereid minimaal ƒ 32 miljoen voor de aandelen Tonnema te betalen. Als adviseur treedt voor haar op Price Waterhouse. Ook niet de eerste de beste.
Dit houdt in een bedrag van ƒ 3.333,33 per aandeel, tegenover ƒ 2.812,50 bij het "Pierson-bod" van ƒ 27 miljoen. Voor een aandeelhouder als Leo Lampe met 150 stuks betekent dit, dat hij in plaats van een bedrag van f 421.875,- een bedrag ontvangt van (op 50 cent na) ƒ 500.000,-. Dus ƒ 78.125,- meer. Belastingvrij!
Voor oom Aloys, met 560 stuks, betekent dit ƒ 291.664,80 meer, belastingvrij. De zes kinderen van P.J. (die wél 20 procent aanmerkelijk belang belasting over de waardevermeerdering moeten afdragen) krijgen boven hun ƒ 13,5 miljoen een bedrag van ƒ 2.499.984,= extra te verdelen.
Maar deze en andere even volwaardige partijen mogen niet tot de aandeelhouders worden toegelaten. Om obscure redenen schijnt met alle middelen te moeten worden voorkomen, dat een spoedige overdracht aan één van de Pierson-gegadigden in gevaar wordt gebracht!
Aangezien de president-commissaris, ouwe politieke vos, vast niet is vergeten "dat de meest elementaire regel in de politiek is dat mensen nooit reageren op de manier die je van hen verwacht" (Halberstam) , is hij doodsbenauwd voor de mogelijkheid dat de brave kudde door een open discussie met Lampe wel eens van de "tot nu toe gevolgde route" (Schmelzers eigen woorden) zouden kunnen willen gaan afwijken. Met alle voor "het Bestuur" weer zo akelige gevolgen van dien.
Hetgeen zou kunnen verklaren waarom de voorzitter met zoveel energie, en bij voorbaat, Lampe's voorstel de grond inboort en de overspannen verontwaardiging over de "publiciteit" nog eens even lekker aanwakkert "het bestuur was verbéésterd dat door de heer L.B. Lampe in een openbare terechtzitting namen zijn genoemd". Het potsierlijke van deze opmerking wordt op dat moment niet onderkend. Ter illustratie: mr Smit zegt: "Edelachtbare, mijn cliënt, x. te Y., aandeelhouder van de vennootschap B. te C., waarvan de commissarissen K.L. en M. en de familie Q., de aandelen wensen over te dragen aan één van de bedrijven W., A. of O. verzoekt ..... ". Hysterisch overslaande stem van de President: "Parkèèt wachteeeer!!!!"
Voor een magnifieke argumentatie achteraf geven wij nu gaarne het woord aan oom Fons.
Nadat de vergadering, met de 850 tegenstemmen van Nico, zijn zoon Paul en Leo, de statutenwijziging heeft goedgekeurd, wordt achter de schermen gewerkt aan verkoop van de aandelen aan "tweede keus" Van Nelle. Wat een gekneuter, deze biedt ƒ 26,9 miljoen, een tonnetje minder, alsof de aandeelhouders even moeten voelen dat zij met deze deal wel heel blij mogen zijn!
Alle aandeelhouders, behalve Lampe, hebben een machtiging afgegeven voor verkoop en de aandeelhoudersvergadering is volgens de nieuwe statuten het orgaan geworden dat de formele goedkeuring voor de verkoop moet afgeven. Alles OK dus, zou je zeggen.
Maar nu verschijnt er bij de oproep voor de AvA, waar de verkoop uiteindelijk zijn beslag moet krijgen, plotseling een bijna zes kantjes tellend epistel van de hand van Fons, getiteld: "AANBEVELINGEN DIRECTIE TONNEMA BV, VERKOOP AANDELEN".
Na wat, geheel overbodige, terugblikkende tekst gaat hij in op de keuze van koper en prijs, als volgt.