HOOFDSTUK 24 ....acceptabel....
"Pierson, Heldring & Pierson", aldus Fons in zijn aanbevelingen, "kreeg van de RvC opdracht een koper te zoeken, die bereid is en uiteraard ook de potentie bezit het karakter (continuïteit, werkgelegenheid, merken filosofie en identiteit) van de onderneming te respecteren en te handhaven. Eén en ander tegen een maximaal bereikbare prijs en met inzet van 100 % van de aandelen. Met grote zorgvuldigheid hebben directie en RvC samen met Pierson, Heldring & Pierson kopers gewogen. De uitgangspunten werden vertaald met:
- expertise
- marktingangen
- bekendheid met de branche en daadkracht.
Derhalve werden beleggings-/financieringsmaatschappijen bewust uitgesloten. Mars kwam als de zeer geëigende koper naar voren. Met deze onderneming zou Tonnema tot grote productie kunnen komen, verzekerd kunnen zijn van internationale marktingangen en aan de overige gestelde eisen voldoen.
De prijs was niet zo hoog als aanvankelijk werd gedacht, maar gezien de koper en de adviezen van Pierson, Heldring & Pierson toch acceptabel. De koop kon alleen doorgaan bij een aanbod van 100 % van de aandelen. Door verzet van één aandeelhouder kwam de koop niet tot stand.
Er was echter nog een tweede zeer geëigende koper: Van Nelle. Deze bood aanvankelijk een wat lage prijs. Van Nelle wil thans kopen bij een circa 98 % aanbod tegen een prijs die niet aanmerkelijk van die van Mars afwijkt.
Directie en commissarissen stellen derhalve voor, bij afzonderlijk agendapunt 3, de eigendomsrechten aan Van Nelle te verkopen en wel voor een prijs van ƒ 2.802,08 per aandeel (inclusief een garantie van 5 %).
Pierson, Heldring & Pierson heeft de aandeelhouders reeds in januari van dit jaar een prijsindicatie gegeven. Deze indicatie had betrekking op een koper die aan de redelijk te stellen eisen van de directie, RvC en AvA voldoet. Van Nelle voldoet daaraan.
De aandeelhouders kunnen zich afvragen of niet een hogere prijs kan worden bedongen, indien als enige eis zou overblijven: de maximale prijs.
wij moeten dan antwoorden: ja, dat is niet onmogelijk. Daarbij lopen zij dan wel het risico dat de uiteindelijke koopprijs toch veel lager zal zijn dan de huidige in het vooruitzicht gestelde; dat wij onbetrouwbaar worden zowel voor reeds genoemde als voor andere kopers; dat zij en wij bij verkoop de Ondernemingsraad en de werknemers minder recht in de ogen kunnen zien; en dat de inspanningen en de zorgvuldigheid die directeuren en familieleden gedurende drie generaties hebben geleverd nog slechts in geld worden gewaardeerd.
De directie stelt heel duidelijk dat de onderneming het niet langer kan verdragen voort te gaan met de onzekerheden waarin deze vanaf 1986 verkeert. Er moet thans worden verkocht.
Van Nelle is als koper de consensus van directie, Raad van Commissarissen en ook aandeelhouders waarin de optimale prijs is verenigd met de voor het bedrijfsbelang gestelde uitgangspunten”.
Die Fons! Hij is ongetwijfeld een eerbaar man, die destijds in Krasnapolsky al verklaarde: "Een aantal zaken is niet gegaan zoals het behoort." Hij heeft, misschien door ontvangen "signalen", de kennelijke behoefte gehad verder te gaan dan de commissarissen (want die schrijven ook, apart, een "aanbeveling"), door te proberen iets recht te breien wat krom is. Tot ons genoegen heeft ook hij grote moeite met het verschil tussen de begrippen optimaal en maximaal van "deskundige" Bakx.