HOOFDSTUK 34 ....sterkte....

 

Inmiddels "achter het rookgordijn" begonnen aan de geheime onderhandelingen met Sara Lee/DE, zet eind augustus 1988 Van Nelle ook de onteigeningsprocedure tegen Lampe in beweging. Als houdster van meer dan 95 procent van de aandelen krijgt dit concern, na enig uitstel in verband met het hoger beroep in de andere procedure, zonder veel poespas zijn pakketje in handen. De ondernemingskamer wijst dezelfde prijs toe als de andere aandeelhouders ontvingen, plus de wettelijke rente vanaf 31 maart 1988.


Nog twee keer woont hij na het voorjaar 1988 de jaarvergade­ring van "zijn" familiebedrijf bij. De stukken over '87 beves­tigen het "sombere" beeld dat steeds met zoveel verve was vertoond:


Het resultaat uit gewone bedrijfsuitoefening (ná belasting) bedroeg "slechts" ƒ 1.390.763,-. Maar, oh wonder, in 1988 ging het alweer beter met de patiënt over 11 maanden (want het boekjaar werd, in overeenstemming met Van Nelle's fiscale jaar, afgesloten op 30 november) bedroeg het resultaat toch ƒ 1.962.560,-. En dan nog 40 man eruit, dat geeft hoop, nietwaar?


Bij het bovenstaande is geen rekening gehouden met de opgevoerde buitengewone lasten, die over '87 ƒ 814.000,- bedroegen en over '88 ƒ 1.742.000,-. De kleine minderheidsaan­deelhouder werd, ondanks zijn verzoek, niet voorgelicht over de hoogte van de fee van Pierson, Heldring & Pierson.


"Veel succes in je nieuwe werkkring", schreef gemeentesecreta­ris Klaas Kooiker op zijn nieuwjaarskaart voor Lampe. Deze laatste was per 1 januari 1988 benoemd tot lid van het "Diagnoseteam Staf- en Steundiensten" van de gemeente Amsterdam en in dat kader tijdelijk bij bureau McKinsey gedetacheerd.


Van Nelle gaf direct na de koop in 1988 McKinsey opdracht Tonnema door te lichten.


In juni 1988 werd Lampe door zijn project-directeur medege­deeld dat vooral budgettaire problemen er de oorzaak van waren dat het "ambtelijke team" zou worden ingekrompen. Aan de inzet van Lampe bestond geen behoefte meer.


Op de gemeentesecretarie werd plotseling geconstateerd dat "Lampe's ambitieniveau niet overeenkomt met de mogelijkheden die de Secretarie kan bieden, dat hij zich door zijn gedrag diskwalificeerde en dat het beter was als hij een tijdje op vakantie ging."  Op 1 december 1988 verliet Leo Lampe de Gemeente Amsterdam en startte een carrière in het particuliere bedrijfsleven. Hij blijft een lastig mannetje, volgens sommigen.